தலாக் 4 – இஸ்லாமிய அன்னையர்களுக்கு இரண்டாம் (தலாக்) மிரட்டல் விடுத்த அல்லாஹ்

தலைப்பைப் பார்த்தால், அல்லாஹ் மீது அவதூறு சொல்வதைப் போலத் தெரிகிறதே! என்ற சந்தேகம் வருகிறதா? இந்த விவரம் குர்-ஆனில் இருப்பதால் நாம் ஒன்றும் செய்வதற்கில்லை, அது வேதவாக்கு, அதாவது குர்-ஆன் இறைவாக்கு முஸ்லிம்களுக்கு. அதில் சொல்லப்பட்டதை அப்படியே நம்புவது தானே சரி.

முந்தைய கட்டுரையில், முஹம்மதுவின் மனைவிமார்களுக்கு அல்லாஹ் விடுத்த முதல் மிரட்டலை ஆய்வு செய்தோம். அதாவது, வீட்டு செலவிற்கு கொஞ்சம் பணத்தை அதிகப்படுத்தி கொடுங்கள் என்று முஹம்மதுவிடம் கேட்டது பெரும்பாவமாகிவிட்டது. வானத்திலிருந்து புர்ரென்று ஜிப்ரீல் தூதன் இறங்கி, முதல் மிரட்டலை வஹியாக முஹம்மதுவின் செவிகளில் போட்டுவிட்டுச் சென்றார். இந்த தற்போதைய கட்டுரையில், அந்த பரிதாபமான அன்னையர்களுக்கு இரண்டாவது முறையாக அல்லாஹ் தலாக் மிரட்டல் விடுத்ததை ஆய்வு செய்வோம். இக்கட்டுரையின் ஆய்விற்காக நாம் குர்-ஆன், புகாரி, முஸ்லிம் ஹதீஸ்கள் மற்றும் மூன்று குர்-ஆன் விரிவுரையாளர்களின் விளக்கங்களை ஆதாரமாக பயன்படுத்தியுள்ளோம்.

1) குர்-ஆனில் இரண்டாவது தலாக் மிரட்டல் – வசனம் 66:5

முஹம்மதுவின் மனைவிமார்கள் அப்படி என்ன பெரிய பிழையைச் செய்துவிட்டார்கள்? 

முஹம்மது உங்களை தலாக் சொல்லிவிட்டால், அவருக்கு எந்த நஷ்டமும் இல்லை, உங்களுக்குத்தான் நஷ்டம். அவருக்கு நான் பல மறுமணங்களை செய்விப்பேன். அவருக்கு கன்னிப்பெண்களையும், கன்னிமை கழிந்தவர்களையும் உங்களுக்கு பதிலாக முஹம்மதுவிற்கு மனைவிகளாக கொடுப்பேன் என்று அல்லஹ் இந்த வசனத்தில் அனல் கக்குகின்றான். 

2) அல்லாஹ்வின் இந்த கடுங்கோபத்துக்கு காரணம் என்ன?

அல்லாஹ் ஏன் இப்படி கோபமாக இருக்கிறான் என்ற விவரத்தை மூன்றாம் வசனத்தில் கூறுகின்றான். 

முஹம்மதுவிற்கும் அவரது மனைவி ஒருவருக்கும் இடையே ஒரு இரகசியம் இருந்ததாம். அந்த இரகசியத்தை யாரிடமும் சொல்லவேண்டாம் என்று முஹம்மது சொல்லியுள்ளார் (சொன்னால் நபித்துவத்துக்கு என்ன கேடு வந்துவிடும்? ஏன் முஹம்மது பயப்பட்டார்?). அம்மனைவி முஹம்மதுவின் இன்னொரு மனைவியிடம் அதனைச் சொல்லிவிட்டார், இது தான் விஷயம். முஹம்மதுவின் ஒரு மனைவி ஒரு  இரகசியத்தைக் கட்டிக்காக்கவில்லை. அல்லாஹ்விற்கு வந்தது பாருங்க கோபம், குர்-ஆன் அத்தியாயம் 66ன் முதல் ஐந்து வசனங்கள் முஹம்மதுவிற்கு கொரியர் ஆகிவிட்டன. 

அல்லாஹ் வஹி மூலமாக வசனங்களை இறக்கி திட்டவேண்டிய அளவிற்கு அது எப்படிப்பட்ட இரகசியமாக இருந்தது? அந்த இரகசியம் வெளியே தெரிந்தவுடன், ஏன் முஹம்மதுவும் அல்லாஹ்வும் கோபத்தின் சிகரத்திற்கே சென்றுவிட்டார்கள்? போன்ற கேள்விகள் நமக்குத் தோன்றும்.

3) அது இரகசியம் மட்டுமல்ல, அது முஹம்மதுவின் சத்தியமாகும்

ஏதோ ஒரு விஷயத்துக்காக, தம்முடைய மனைவியிடம் முஹம்மது ’இனி நான் இதை செய்யமாட்டேன்’ என்று சத்தியம் செய்தாராம். 

”ஏன் நீர் நான் அனுமதித்த (ஹலால்) காரியத்தை, ஹராம் என்று கருதி செய்யமாட்டேன் என்று சத்தியம் செய்துவிட்டீர்? போனால் போகட்டும், ஒரு பரிகாரத்தோடு அந்த சத்தியத்தை முறித்துக்கொள்ளும்” என்று அல்லாஹ்வே முஹம்மதுவிற்கு கட்டளைத் தருகின்றார். கீழ்கண்ட இரண்டு வசனங்களில் அல்லாஹ் முஹம்மதுவை கடிந்துக்கொள்கிறார்.

4) அந்த என்ன இரகசியம்? அது எப்படிப்பட்ட சத்தியம்?

அல்லாஹ்வே ஜிப்ரீல் தூதனை அனுப்பினார் என்று பார்க்கும் போது, அது மிகவும் முக்கியமான இரகசியமாகத் தோன்றுகிறது. முஹம்மது சத்தியம் செய்தாரென்றால் அது சாதாரண விஷயமாக இருக்குமா? நிச்சயமாக மிகப்பெரிய விஷயமாக இருக்கவேண்டும். மேலும், அந்த இரகசியத்தை வெளியிட்டதற்காக அல்லாஹ் ‘தலாக்’ நிலைக்கு இறங்கி, முஹம்மதுவின் மனைவிமார்களை மிரட்டுகின்றார் என்று பார்க்கும் போது, இதில் ஏதோ மிகப்பெரிய விஷயம் அடங்கியிருக்கிறது என்பதை புரிந்துக்கொள்ளலாம்.

குர்-ஆன் 66ம் அத்தியாயம், 1-5 வசனங்களை இதுவரை நாம் படித்தோம். விஷயம் புரிந்தது போல நமக்குத் தெரிகிறது ஆனால் முழுவதுமாக புரியவில்லை. இவ்வசனங்கள் போட்ட முடிச்சை அவிழ்ப்பது எப்படி?

• முஹம்மதுவிற்கும் அவரது மனைவிக்கும் இடையே இருந்த அந்த இரகசியம் என்ன?
• அந்த இரகசியத்தை அம்மனைவி காப்பதற்காக, முஹம்மது போட்ட சத்தியம் என்ன?
• அல்லாஹ் கோபம் கொண்டு, தலாக் பற்றிய மிரட்டல் விடும் அளவிற்கு எப்படிப்பட்ட நிகழ்ச்சி அவ்விருவருக்கும் இடையே நடந்தது?

போன்ற கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்ல அல்லாஹ்வின் வேதமாகிய குர்-ஆன் பயன்படாது. இதற்கான பதிலை அறிய நாம் ஹதிஸ்களையும், இஸ்லாமிய அறிஞர்களின் விளக்கவுரைகளையும் படிக்கவேண்டும். 

இதன் பின்னணியை புரிந்துக்கொள்ள உதவும் இரண்டு நிகழ்ச்சிகள் 

4.1 கருவேலம் பிசினின் துர்வாடை:

இந்த நிகழ்ச்சியின் பின்னணி ’இது தான்’ என்று புகாரி மற்றும் முஸ்லிம் ஹதீஸ்களில் ஆயிஷா அவர்களின் மூலமாக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது (புகாரி எண்கள்: 4912, 5267, 5268, 6691, 6972; முஸ்லிம் எண்கள்: 2937, 2938).

புகாரி ஹதீஸ் எண் 6972ஐ இங்கு படிப்போம்.

இதைப் பற்றி பி.ஜைனுல் ஆபீதின் அவர்கள் தம்முடைய குர்-ஆன் தமிழாக்கத்தின் விளக்கம் 272ல் குறிப்பிட்டுள்ளார் (“272. இறைவன் அனுமதித்ததைத் தடை செய்யக் கூடாது”). இந்த ஹதீஸில் சொல்லப்பட்ட இந்த பின்னணி சரியானதா இல்லையா என்பதை இன்னொரு கட்டுரையில் ஆய்வு செய்வோம்.

அடுத்தபடியாக, மேற்கண்ட பின்னணி தவறானது, இது சரியானதல்ல என்றுச் சொல்லும் இதர பின்னணி நிகழ்ச்சியை இப்போது பார்ப்போம். 

4.2 ஹஃப்ஸாவின் படுக்கையில் மரியாளிடம் புரிந்த களியாட்டத்தின் துர்வாடை:

குர்-ஆன் 66:1-5 வரையிலான வசனங்களின் பின்னணி ”இது தான் என்று” சில இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் தங்கள் விளக்கவுரைகளில் கூறியுள்ளனர். இவர்களின் தஃப்ஸீர்கள் (குர்-ஆன் விளக்கவுரைகளை இந்த தொடுப்பில் படிக்கலாம் www.altafsir.com). நான் இங்கு இம்மூவர்களின் முதல் வசனத்தின் விளக்கவுரையைத் தருகிறேன் (முழூ விளக்கவுரையை மேற்கண்ட தளத்தில் படிக்கலாம், அல்லது 5 வசனங்களின் விளக்கவுரைகளை இக்கட்டுரையின் அடிக்குறிப்பில் படிக்கலாம்).

தஃப்ஸீர் ஜலலைன்:

தஃப்ஸீர் இப்னு அப்பாஸ்:

தஃப்ஸீர் வஹிதி:

மேற்கண்ட விளக்கவுரைகளின் சுருக்கம் இது தான். முஹம்மதுவிற்கு மரியாள் என்ற பெயர் கொண்ட ஒரு காப்டிக் கிறிஸ்தவப்பெண் அடிமையாக இருந்தாள். (எகிப்தின் அரசன் கொடுத்திருந்தான்) அவள் மனைவியல்ல, அவள் முஹம்மதுவின் வைப்பாட்டி, குர்-ஆனின் படி ‘முஹம்மதுவின் வலக்கரத்துக்கு சொந்தமானவள்’. ஒரு முறை முஹம்மதுவின் மனைவி ஹஃப்ஸா தம் தந்தையாகிய உமரின் வீட்டிக்குச் சென்று திரும்பி தம் வீட்டிற்குள் நுழையும் போது, முஹம்மது ஹஃப்ஸாவின் படுக்கையில் மரியாளோடு நெருக்கமாக இருப்பதைக் கண்டுவிட்டார்கள். இது என் நாள் அல்லவா? என் வீடு அல்லவா?  என் கட்டில் அல்லவா? அப்படியிருக்க, உம்முடைய அடிமைப்பெண்ணிடம் என் நாளில் உடலுறவு கொள்வது எப்படி என்று கேட்டுயிருக்கிறார் (முஹம்மது தம்முடைய ஒவ்வொரு மனைவிக்கும் ஒருநாள் ஒதுக்கியிருந்தார். ஆனால், தம்முடைய அடிமைப்பெண்களுக்கு அவர் நாட்கள் ஒதுக்கவில்லை, எனவே, மற்றவர்கள் அசைந்த நேரம் பார்த்து காரியத்தை நடத்தவேண்டியது தான்). ஹஃப்ஸா சீக்கிரமாக வீடு திரும்புவார் என்று எதிர்ப்பார்க்காத முஹம்மதுவிற்கு தர்ம சங்கடமாக ஆகிவிட்டது (என்ன தான் இறைத்தூதராக இருந்தாலும், மனைவியிடம் நீதி நியாயம் தவறும் போது, கொஞ்சம் அடக்கிவாசிக்கத்தான் வேண்டுமல்லவா?). நிலைமையை சமாளிக்க, ‘இனி மரியாளோடு நான் உடலுறவு கொள்வதில்லை’ என்று முஹம்மது  சொன்னார். அது எப்படி, அல்லாஹ்வின் வார்த்தையின் படி, அடிமைப்பெண்களோடு உடலுறவு கொள்வது ஹலால் அல்லவா? என்று திருப்பிக்கேட்டார் ஹஃப்ஸா. இது என்னடா தலைவலியாகப் போச்சு என நினைத்த முஹம்மது ‘சத்தியம் செய்துவிட்டார், அல்லாஹ் குர்-ஆனில் அனுமதித்து இருந்தாலும் நான் மரியாளோடு (அடிமைப்பெண்ணோடு) உடலுறவு கொள்ளமாட்டேன், நீயும் இதை யாரிடம் சொல்லவேண்டாம், முக்கியமாக ஆயிஷாவிடம் சொல்லவேண்டாம் என்றுச் சொல்ல, ஹஃப்ஸா அப்போது அமைதியானார். 

ஆனால், ஹஃப்ஸாவினால் இதனை ஜீரணித்துக் கொள்ளமுடியவில்லை. முஹம்மதுவின் மனைவிகளுக்கு "என் புருஷன் தான் எனக்கு மட்டும் தான்" என்றுச் சொல்லும் பாக்கியம் இல்லையென்றாலும், "எனக்கு ஒதுக்கிய நாளில் என் புருஷன் எனக்கு மட்டும் தான்" என்று சொல்லிக்கொள்ளும் வாய்ப்பு கூட ஹப்ஸாவிற்கு கிடைக்கவில்லை என்பதால், அவர் மிகவும் நொந்துபோய்விட்டார். எனவே,  யாரிடம் சொல்லக்கூடாது என்று முஹம்மது சொன்னாரோ, அதே நபரிடம் அதாவது ஆயிஷாவிடம் சொல்லிவிட்டார். இந்த குழப்பங்களுக்கெல்லாம் மூலகாரணம் தாம் தான் என்பதை உணர்ந்த முஹம்மது, எந்த மனைவியிடமும் நான் செல்வதில்லை என்றுச் சொல்லி, ஒரு மாதம் (29 நாட்கள்) தனியாக வாழ்ந்துக்கொண்டு இருந்தார். அல்லாஹ்வினால் தன் நபி இப்படி தனிமையில் வாழ்வது பிடிக்கவில்லை, எனவே அல்லாஹ் வசனங்களை இறக்கினார். அதாவது, குர்-ஆன் 66வது அத்தியாயத்தின் முதல் ஐந்து வசனங்கள் மற்றும் கடைசி மூன்று வசனங்களை (66:10-12) அல்லாஹ் இறக்கியுள்ளான். இவ்வசனங்களில் தான் அல்லாஹ் முஹம்மதுவின் மனைவிமார்களை தலாக் பற்றி மிரட்டியுள்ளான். 

5) பின்னணி எதுவானாலும் – அன்னையர்களை தலாக் பற்றி மிரட்டுவது சரியா?

குர்-ஆன் 66வது அத்தியாயத்திற்கு இரண்டு பின்னணிகளை முஸ்லிம் அறிஞர்கள் கூறுகிறார்கள் (இவைகளில் எது சரியாக இருக்கும் என்பதை இன்னொரு கட்டுரையில் பார்க்கலாம்). இந்த கட்டுரையைப் பொருத்தமட்டில், முஹம்மதுவின் அன்னையர்களிடம், முஹம்மது உங்களை தலாக் கொடுத்துவிட்டால், நான் அவருக்கு இன்னும் பல திருமணங்களை செய்விப்பேன் என்று அல்லாஹ் மிரட்டுவது ‘இறைவன் என்ற நிலையில் இருக்கும் ஒருவருக்கு ஏற்புடையதாக தெரியவில்லை’.

மேலும், இப்படிப்பட்ட குர்-ஆன் வசனங்களும், ஹதீஸ்களும் முஸ்லிம் ஆண்களின் மனதில் எப்படிப்பட்ட தாக்கத்தை உண்டாக்கும்? பெண்களின் சின்னச்சின்ன பிழைகளுக்காக தலாக் வரைக்கும் செல்வது, அல்லது தலாக் கொடுத்துவிடுவேன் என்று மிரட்டுவது தவறு இல்லை என முஸ்லிம் ஆண்கள் தைரியம் கொள்வார்கள் அல்லவா? பெண்களை பயமுறுத்த இப்படிப்பட்ட குர்-ஆன் வசனங்களை முஸ்லிம் ஆண்கள் தங்களின் சுயலாபத்துக்காக  பயன்படுத்துவார்கள் அல்லவா?

தலாக் 4 – முடிவுரை:

இந்த கட்டுரையில், முஸ்லிம்களின் அன்னைகள் என்று மரியாதையோடு போற்றப்படும் பெண்களுக்கு நடந்த கொடுமையைப் பார்த்தோம். ஒரு இரகசியத்தை காக்கவில்லையென்பதால் தலாக் கொடுத்துவிடுவேன் என்று மிரட்டுவது காட்டுமிராண்டித்தனமாகும். ஒருவேளை 7ம் நூற்றாண்டுகளில் வாழ்ந்த அரேபிய பாலைவன நாடோடி மக்களின் மத்தியில் இப்படிப்பட்ட தலாக் மிரட்டல்கள் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியதாக இருக்கலாம், ஆனால் நாகரீகம் வளர்ந்த இந்நாட்களிலும் மேற்கண்ட குர்-ஆன் வசனங்கள் சொன்னது தவறு இல்லை முஸ்லிம்கள் சொல்வது அறிவுடமையாக தெரியவில்லை.

முஹம்மதுவின் மனைவிமார்களுக்கே இந்த நிலை என்றால், சாதாரண முஸ்லிம் குடும்ப பெண்களின் நிலை இன்னும் பரிதாபமாக இருக்கும். இதனால் தான் முஸ்லிம் சமுதாயங்களில் தலாக் (விவாகரத்துக்கள்) அதிகமாக நடைபெறுகின்றன, ஆனால் அவைகள் ஊடகம்வரைக்கும் வருவதில்லை, அந்தந்த பகுதி ஜாமாத்தின் பதிவேடுகளில் பதிக்கப்படுவதோடு நின்றுவிடுகின்றன. இதையும் தாண்டி வெளியே வருகின்ற ஓரிரு தலாக் கேஸுக்கள் இந்தியாவில்  பிரேகிங் நியூஸ் ஆகிவிடுகின்றது.

இதுவரை இத்தொடர்கள் மூலமாக அறிந்துக்கொண்டவை.

1. முஸ்லிம் பெண்களை எக்காரணங்களைக் கொண்டு முஸ்லிம் ஆண்கள் தலாக் கொடுக்கலாம் என்பதை குர்-ஆன் தெளிவுபடுத்தவில்லை.
2. ஆனால், குடும்ப செலவிற்கு பணத்தை அதிகப்படுத்திக் கொடுங்கள் என்று கேட்டதற்காக, முஸ்லிம் சமுதாயத்திலேயே உயர்ந்தவர்கள் என்று கருதப்படும் முஹம்மதுவின் மனைவிமார்களுக்கு அல்லாஹ்வால் முதல் ‘தலாக் மிரட்டல்’ விடுக்கப்பட்டது.
3. இக்கட்டுரையில் கண்டது படி, ஒரு இரகசியத்தை காத்துக்கொள்ளவில்லை என்பதற்காக இரண்டாவது முறையாக அல்லாஹ் தலாக் மிரட்டல் அதே அன்னையர்களுக்கு விடுத்தார். 

அடுத்த கட்டுரையில், முஹம்மது தம்முடைய ஒரு மனைவிக்கு தலாக் கொடுக்க முடிவு செய்தார், ஆனால், கடைசியில் அதனை நிறைவேற்றவில்லை. என்ன காரணத்திற்காக முஹம்மது அப்பெண்மணியை விவாகரத்து செய்ய விரும்பினார்? அதன் பிறகு எந்த காரணங்களுக்காக தலாக் முடிவை வாபஸ் பெற்றுவிட்டார் என்பதை ஆய்வு செய்வோம். 

தலாக் தொடரின் அடுத்த கட்டுரையில் சந்திப்போம்.

அடிக்குறிப்புக்கள்:

[1] Tafsir al-Jalalyn (தஃப்ஸீர் ஜலலைன்):

வசனம் 1:

O Prophet! Why do you prohibit what God has made lawful for you in terms of your Coptic handmaiden Māriya — when he lay with her in the house of Hafsa who had been away but who upon returning and finding out became upset by the fact that this had taken place in her own house and on her own bed — by saying ‘She is unlawful for me!’ seeking by making her unlawful for you to please your wives? And God is Forgiving Merciful having forgiven you this prohibition.

வசனம் 2:

Verily God has prescribed He has made lawful for you when necessary the absolution of your oaths to absolve them by expiation as mentioned in the sūrat al-Mā’ida Q. 589 and the forbidding of sexual relations with a handmaiden counts as an oath so did the Prophet s expiate? Muqātil b. Sulaymān said ‘He set free a slave in expiation for his prohibition of Māriya’; whereas al-Hasan al-Basrī said ‘He never expiated because the Prophet s has been forgiven all errors’. And God is your Protector your Helper and He is the Knower the Wise.

வசனம் 3:

And mention when the Prophet confided to one of his wives namely Hafsa a certain matter which was his prohibition of Māriya telling her ‘Do not reveal it!’; but when she divulged it to ‘Ā’isha reckoning there to be no blame in doing such a thing and God apprised him He informed him of it of what had been divulged he announced part of it to Hafsa and passed over part out of graciousness on his part. So when he told her about it she said ‘Who told you this?’ He said ‘I was told by the Knower the Aware’ namely God.

வசனம் 4:

If the two of you namely Hafsa and ‘Ā’isha repent to God … for your hearts were certainly inclined towards the prohibition of Māriya that is to say your keeping this secret despite knowing the Prophet’s s dislike of it which is itself a sin the response to the conditional ‘if the two of you repent to God’ has been omitted to be understood as ‘it will be accepted of both of you’; the use of the plural qulūb ‘hearts’ instead of the dual qalbayn ‘both your hearts’ is on account of the cumbersomeness of putting two duals together in what is effectively the same word; and if you support one another tazzāharā the original second tā’ of tatazāharā has been assimilated with the zā’; a variant reading has it without this assimilation tazāharā against him that is the Prophet in what he is averse to then know that God He huwa a pronoun for separation is indeed his Protector His supporter and Gabriel and the righteous among the believers Abū Bakr and ‘Umar may God be pleased with both of them wa-Jibrīlu wa-sālihu’l-mu’minīna is a supplement to the syntactical locus of the subject of inna sc. ‘God’ who will also be his supporters and the angels furthermore further to the support of God and those mentioned are his supporters assistants of his in supporting him to prevail over both of you.

வசனம் 5

It may be that if he divorces you that is if the Prophet divorces his wives his Lord will give him in your stead read yubaddilahu or yubdilahu wives better than you azwājan khayran minkunna is the predicate of ‘asā ‘it may be’ the sentence being the response to the conditional — the replacement of his wives by God never took place because the condition of his divorcing them never arose — women submissive to God affirming Islam believing faithful obedient penitent devout given to fasting — or given to emigrating in God’s way — previously married and virgins. (Source)

Tanwir al-Miqbas min Tafsir Ibn Abbas (தஃப்ஸீர் இப்னு அப்பாஸ்)

வசனம் 1

And from his narration on the authority of Ibn 'Abbas that he said regarding the interpretation of Allah's saying (O Prophet!): '(O Prophet!) i.e. Muhammad (pbuh). (Why bannest thou that which Allah hath made lawful for thee) i.e. marrying Maria the Copt, the Mother of Ibrahim; that is because he had forbidden himself from marrying her, (seeking to please thy wives) seeking the pleasure of your wives 'A'ishah and Hafsah by forbidding yourself from marrying Maria the Copt? (And Allah is Forgiving) He forgives you, (Merciful) about that oath.

வசனம் 2

(Allah hath made lawful for you (Muslims) absolution from your oaths (of such a kind)) and so the Prophet (pbuh) absolved himself from his oath and married Maria the Copt, (and Allah is your Protector) and Helper. (He is the Knower) He knows that you forbade yourself Maria the Copt, (the Wise) in that which He enjoined about the expiation of oaths.

வசனம் 3

(When the Prophet confided a fact unto one of his wives) i.e. Hafsah (and when she afterward divulged it) Hafsah divulged to 'A'ishah what the Prophet (pbuh) told her in confidence (and Allah apprised him thereof) and Allah informed him that Hafsah informed 'A'ishah, (he made known (to her) part thereof) part of what she said to 'A'ishah regarding the leadership of Abu Bakr and 'Umar; and it is said: about seeing Maria the Copt on his own (and passed over part) he did not mention making forbidding Maria the Copt on himself nor what he told her concerning the leadership of Abu Bakr and 'Umar after him, for he did not reproach him for this. (And when he told it her) when the Prophet (pbuh) informed Hafsah about what she said to 'A'ishah (she said) Hafsah said: (Who hath told thee) that I informed 'A'ishah? (He said) the Prophet (pbuh) said: (The Knower, the Aware hath told me) what you divulged to 'A'ishah.

வசனம் 4

(If ye twain turn unto Allah repentant) if you two, i.e. Hafsah and 'A'ishah, repent of hurting and disobeying the Prophet (pbuh) ((ye have cause to do so) for your hearts desired (the ban)) for your hearts have deviated from the Truth; (and if ye aid one another against him (Muhammad)) but if you help one another to harm and disobey him (then lo! Allah, even He, is his protecting Friend) then Allah is his Protector and Helper against you, (and Gabriel) will help him against you (and the righteous among the believers) all true believers are helpers to him against you: Abu Bakr, 'Umar, 'Uthman, 'Ali, may Allah be well pleased with, and all other true believers; (and furthermore the angels are his helpers) and the angels are with all these his helpers against you.

வசனம் 5

(It may happen) and this will surely happen (that his Lord, if he divorce you, will give him in your stead wives better than you) in obedience, (submissive (to Allah)) by stating it openly, (believing) true in their faith both with their tongues and hearts, (pious) obedient to Allah and to their husband, (penitent) from their sins, (inclined to fasting, widows) like Asiyah Bint Muzahim, the wife of Pharaoh (and maids) like Mary daughter of Amran, the mother of Jesus. (Source)

Asbab Al-Nuzul by Al-Wahidi (தஃப்ஸீர் வஹிதி:)

வசனம் 1, 2 & 3

(O Prophet! Why bannest thou that which Allah hath made lawful for thee…) [66:1]. Muhammad ibn Mansur al-Tusi informed us> 'Ali ibn 'Umar ibn Mahdi> al-Husayn ibn Isma'il al-Mahamili> 'Abd Allah ibn Shabib> Ishaq ibn Muhammad> 'Abd Allah ibn 'Umar> Abu'l-Nadr, the client of 'Umar ibn 'Abd Allah> 'Ali ibn 'Abbas> Ibn 'Abbas> 'Umar who said: “The Messenger of Allah, Allah bless him and give him peace, entered the house of Hafsah along with the mother of his son, Mariyah. When Hafsah found him with her [in an intimate moment], she said: 'Why did you bring her in my house? You did this to me, to the exception of all your wives, only because I am too insignificant to you'. He said to her: 'Do not mention this to 'A'ishah; she is forbidden for me [i.e. Mariyah] if I ever touch her'. Hafsah said: 'How could she be forbidden for you when she is your slave girl?' He swore to her that he will not touch her and then said: 'Do not mention this incident to anyone'. But she went ahead and informed 'A'ishah. The Prophet, Allah bless him and give him peace, decided not to go to his wives for a month. He stayed away from them twenty nine days when Allah, glorious and exalted is He, revealed (O Prophet! Why bannest thou that which Allah hath made lawful for thee, seeking to please thy wives?)”. Abu Ibrahim Isma'il ibn Ibrahim al-Wa'iz informed us> Bishr ibn Ahmad ibn Bishr> Ja'far ibn al-Hasan al-Firyabi> Minjab ibn al-Harith> 'Ali ibn Mushir> Hisham ibn 'Urwah> his father> 'A'ishah who said: “The Messenger of Allah, Allah bless him and give him peace, used to like sweet and honey. It was also his habit to go to his wives after finishing the 'Asr prayer. In one occasion he went to Hafsah bint 'Umar and stayed with her more than he usually did. When I found out about this, I enquired about the reason and I was told that a woman from her clan gifted her with a pot of honey which she offered to the Prophet, Allah bless him and give him peace. I said to myself: by Allah I will spoil it for him. I said to Sawdah bint Zam'ah: 'When he comes to your apartment and draws closer to you, say: O Messenger of Allah, did you eat Maghafir?' When he says: 'Hafsah fed me some honey', say: 'The bees which produced it must have eaten the 'Urfut'.

வசனம் 4 & 5

(If ye twain turn unto Allah repentant, (ye have cause to do so) for your hearts desired (the ban)…) [66:4]. Abu Mansur al-Mansuri informed us> Abu’l-Hasan al-Daraqutni> al-Husayn ibn Isma‘il> ‘Abd Allah ibn Shabib> Ahmad ibn Muhammad ibn ‘Abd al-‘Aziz> his father> al-Zuhri> ‘Ubayd Allah ibn ‘Abd Allah> Ibn ‘Abbas who said: “Hafsah found the Messenger of Allah, Allah bless him and give him peace, with Umm Ibrahim when it was ‘A’ishah’s turn. She said to him: ‘I will definitely inform her!’ The Messenger of Allah, Allah bless him and give him peace, said: ‘She is forbidden for me if I touch her again’. Hafsah went ahead and informed ‘A’ishah. Allah informed His Messenger of this and he let Hafsah know some of the things she said. She asked him: ‘Who informed you of this?’ He said: ‘(The Knower, the Aware hath told me) [66:3]’. The Messenger of Allah, Allah bless him and give him peace, stayed away from his wives for a month and then Allah, glorious and exalted is He, revealed: (If ye twain turn unto Allah repentant, (ye have cause to do so) for your hearts desired (the ban)…)”. (Source)